Dans le vide et le silence, with Hans Demeulenaere /// Festival Van Vlaanderen Kortrijk // 'Sound of Silence' // curator Joost Fonteyne // 16.04. - 01.05.2016
Wooden construction, video, a voice and light.
Het essay ‘On the Process of Becoming Silent and Listening’ van Esther, vormde een van de uitgangspunten voor een dialoog over het waarnemen (kijken, luisteren, voelen) van een ruimte. In dit essay gaat ze niet zozeer in op de tastbare dingen die een ruimte of omgeving vormen, maar beschrijft zij het waarnemen van een ruimte d.m.v. verstilling en luisteren. Hierbij vertrekt ze van een uitspraak van de Amerikaanse componist Morton Feldman, die schrijft over een proces van verstilling en verglijden naar een droomachtige gemoedstoestand: ‘Sound is all our dreams of music. Noise is music’s dreams of us. And those moments when one loses control, and sound like crystals forms its own planes, and with a thrust, there is no sound, no tone, no sentiment, nothing but the significance of our first breath (…)’. De ruimtelijke objecten (een wand, volume, tafelelement en een spiegel) van Hans zijn ontstaan door te kijken naar de ruimte die niet wordt ingenomen door objecten: een opening van een deur, een raam, etc. Door fysiek (en mentaal) ruimtes ‘om te draaien’ of ‘om te keren’ tracht Hans maakt hij de relatie tussen het object en negatieve ruimte aanschouwelijk. ‘A thing is a hole in a thing it is not’. In ‘Dans le vide et le silence’ proberen Hans en Esther te komen tot een topologie van de ruimte in het voormalige Broelmuseum. Zij trachten een plaats van ‘thuis’ te evoceren, door een omgeving te creëren. Een omgeving die zich die zich niet alleen richt op de ruimtelijke ordening, maar die plaats biedt aan herinneringen en dromen.
